Terrible 2 - Korkunç 2 derken, bu da nereden çıktı?

Evet, bir de bunun 3 yaşı varmış. Duyduk duymadık demeyin. Kendimizi o kadar 2 yaş sendromuna kaptırmışız ki, 3 olayını farketmemişiz. Jale'nin Hamileler Kulübü iç yazışmalarından, Montessori Anaokulumuzdaki arkadaşlardan farkettim ki, bir de 3 yaş durumu varmış. İnatlaşma doruğa çıkıyormuş. Bir arkadaşımızın kızı asla giyinmek istemiyor, çıplak dışarı bile çıkmak istiyormuş. Araba koltuğuna oturtmak 45 dakika sürebiliyormuş. Birçok örnek var.

Önce 2 yaş sendromunu nasıl geçirdiğimizi yazayım: Bugüne kadar fazla bir olay yaşamadık. Tantrum denen sinir krizi örneğini de pek yaşamadık. Sadece 1 kere, o da geçen hafta, kendini komşunun paspasının üstüne atıp bağırarak ağladı. O kadar komikti ki, elimde olmadan gülmeye başladım. Ben gülünce ve durumu üstüne hiç eğilmeyince sustu. Derdi neydi derseniz, galiba sokakta kalmak istiyordu. Halbuki okuldan döndüğümüz için çok yorgundu, eve girip uyuması gerekiyordu. Alp de o sırada ağrıza yapıp bu duruma girdi. Evet ilk tantrum buydu. Şans mı, davranış biçimi mi bilemiyorum.

Ama inatlaşmaktan kaçınmak gerekiyor. Alternatifler sunmak gerekiyor. Eğer çocuğunuz küçükse dikkatini başka yöne itebilirsiniz. Ama bu yaşlarda artık mümkün olmuyor. Yalan asla söylememek lazım. Sonra önünüze geliyor, pişman oluyorsunuz. Mizacı da biraz yumuşak ise böyle ufak tefek olaylarla atlatmak mümkün oluyor. Tabii bundan sonra tantrum olmayacak diye birşey yok.

Tabii bu tip problemler çıkarken, karşılıklı iletişim arttığı için çok daha eğlenceli oluyor çocuğunuz ile oyun oynamak:)
Evet büyüdükçe problemler de büyüyor olabilir ama mutluluklar da bir o kadar büyüyor. Kimse gözünüzü korkutmasın lütfen. Sizi kahkahalarla güldürür oluyorlar. Alp sayesinde çok uzun İstanbul-Kapadokya araba yolculuğu, sitcom tadında bir hal aldı.

Dolayısıyla: Bekle 3 yaş, biz geliyoruz:)