Friday, May 29, 2009

Alp seyahatte...


olacak inşallah. Haftaya 3 gün Antalya'ya gidiyoruz, otele değil, halamın evine. Komşudan bebek için yatak buldular, halamın evine koyacaklar. Odada koyu renk perdeler varmış, o iş de tamam. Gerisi Alp'ime kalıyor artık. Haa bir de kulağı ağrımasın diye uçakta emzirme meselesi var ama artık meme almıyor pek. Bakalım bunu nasıl çözeriz. Suluğunu yanıma alsam mı acaba? Onu her seferinde kafaya dikmeyi pek seviyor, üstü başı biraz ıslansa da..Yanıma mayosunu da aldım, plaja gideriz güzel güzel diye düşündüm. Detaylar gelince...

Wednesday, May 20, 2009

Yaz gelmek üzere..


Havalar ısındı. Alp ile sık sık dışarı çıkar olduk. Alp 6 ay sınırını geçtiği için, artık nerede uyursa uyusun dedim. Fakat Alp kendi düzenine çok alışmış, dışarıda uyutmak sorun olmaya başladı. Eskiden babaannesine gittiğimizde, oradaki yatakta uyuyordu. Şimdi cingöz bir şekilde, ona çok ama çok değişik gelen babaanne odasını inceliyor. Duvarda değişik resimler var. Onları tek tek incelerken, kesinlikle uyumuyor. Oradaki yatak portatif tiplerden. Kenarında fileler var. Oradan bütün oda çok güzel görülüyor. Dikkatini mi dağıtıyor diye, üstüne bir cibinlik, onun da üstüne bir çarşaf koydum. Ama o kadar sinirlendi ki, almak zorunda kaldım. Neler yaptım neler, yok uyumuyor. Salona yanımıza getirdim yatağı, belki aklı bizde kalıyordur diye. Bizi dinledi ama uyumadı. Uyku saatini çok ama çok geçe eve dönmek üzere yola çıktık. Arabaya bindiği an uyudu. O kadar uykusu varmış :)

Alp 10 aylık ve 2 haftalık oldu. Uyku durumu şu: Evde çok güzel uyuyor. Eskiden odayı karanlık yapıyordum. Fakat gittiğim hiçbiryerde bu karanlığı bulamadığım için, Alp'i gündüz aydınlıkta uyumaya alıştırmaya karar verdim. Önce panjuru kapatmamaya başladım. Sadece black-out perdeyi çektim. Aradan sızan ısık epey aydınlık verdi. Artık perdeyi yarım çekiyorum. Sadece biraz gölge oluyor o kadar. Yaklaşık 4 günde aydınlığa alıştırdım. Artık bu bir sorun değil. Galiba asıl sorun yatağına alışması, değişik yerlerde eğlenceyi kaçırmak istememesi... Ama herşey yerine oturduğu için, ben artık "ne yapalım, bugün de uyumazsa uyumasın" demeye başladım..

O durumlarda akşamı biraz zor getiriyoruz, ailecek, ama yapacak birşey yok. Hayat aynen devam ediyor :)