Ne kadar garip hissettik, anlatamam. Minicik bebeğimiz büyümüş, biz veli toplantısına gidiyoruz!!
Okulumuz yeni, öğrenciler yeni olunca, böyle bir toplantı şart oldu. Hepimiz toplandık gittik. Bütün veliler heyecan içindeydi. Öğretmenlerimiz genel bilgiler verdiler. Çocukların kişisel gelişimi ile ilgili bilgileri de, hepimize ayrı yazılmış mektuplar olarak verdiler. Toplantı miniklerin sınıfında, Montessori materyallerinin arasında gerçekleşti. Materyallerden birkaç örnek verdi Emel Hanım. Benim hayranlığım daha arttı bu sisteme karşı. 1 ay oldu okulumuz açılalı. Artık çoğu çocuk sırasını bekliyor. (2 yaş civarındakiler biraz daha zorlanıyor ama onlarda da ilerleme var.) Malzemelerini kendileri seçiyorlar, mutlaka topluyorlar. (Biz evde o kadar ugrastık beceremedik, demek keramet okulda ya da ögretmendeymiş). Zorla çekip almıyorlar. (Yine 2 yaşlarda bu hala devam ediyor, azalarak olsa da) Emel Hanım da söyledi, 30 ay önemli bir dönüm noktası. Daha önce yaptığı atma, çekme, paylaşmama olayları oldukça azalıyor.
Önemli bir ders daha öğrendik: Olmayacak birşey yaparsa, "Bunu yapmanı sevmedim" demek gerekiyormuş. "Bu yanlış" degil. Neye göre yanlış, bu ucu açık bir konu. Ama bunu sevmedim demek çocuğa daha net bir mesajmış. Bundan sonra biz de evde böyle yapacağız:)
Bir de evde ne tip oyuncaklar olmalı sorusuna, gösterişli olanı değil, elini kullanabileceği, fonksiyonel olanı seçin dedi. Yani kocaman bir araba değil de, bloklar, legolar olabilir olarak yorumladım kafamdan.
Hey ay bir toplantı olacak, heyecanla onu bekliyoruz. 1 ayda bu kadar çok şey değişti, bakalım daha neler değişecek?
3 comments:
Ah inanılmaz bir heyecan olmalı:D
Benim ilk veli toplantim bu Cuma aksami.
Oglum 29 aylik ve Chicago'da Montessori okuluna gidiyor.Okuyunca o kadar cok tanidik gelen sey oldu ki.
Toplanti sonrasi ne umdum,ne buldum seklinde yazcagim bende :)
@Yeliz: Çok merak ettim, bana bir email atar mısınız, oradan yazışalım.
Post a Comment