Çoğu uyku kitabında bahsi bile geçmeyen, Brazelton'ın Touchpoints isimli kitabında rastladığım bir olay bizim de başımıza geldi, hatta geçti. Ben ancak paylaşabiliyorum...
Herşey yolunda giderken, Alp mışıl mışıl uyurken, birden Alp geceleri uyanmaya başladı. Ama ne uyanmak. Önce diş sandık. Ama yok, diş değildi. Başka ne olabilir derken bu olayı yaşadığımızı anladık: Alp yürümek üzereydi!
Kitapta verilen bilgiye göre, çocuklar uyumadan hemen önce beyinleri farklı işlemeye başlar ve uyku hafiflermiş. Çocuk beyninde uyku hareketlerini canlandırıyor olabilirmiş. Bu esnada uyanan çok cocuk oluyormuş. Sonra da uzun süre uykuya geri dönemiyorlar. Alp yatağındaki bütün oyuncakları odanın ortasına atıyordu. Bu şu demek oluyor: hadi, benimle oynayın. Üstelik odadan çıkarsak avazı çıktığı kadar da bağırıyordu. Biraz uzun sürdü. 2 hafta kadar. Havlu atmak üzereydik. Odasından çıkmadan orada durmak ama bir yandan da kesinlikle onu oyun moduna sokmamak gerçekten zor oldu. Biz bu dönemin geçici olduğunu bildiğimiz için sabırla bekledik. Nöbetleşe geceleri kalktık, Alp'i bekledik.
Ve birgün kalktık baktık ki, Alp gece hiç uyanmamış. Bu olayın 2 hafta sonrasında da Alp yürüdü :)
Bu herkese olmuyor, arkadaşlarıma sordum. Ama olan da var, aklınızda bulunsun...
1 comment:
Okudum ve çok şaşırdım. Sanırım biz de tam o dönemden geçiyoruz. Delirmeme ramak varken okuyunca iyi geldi... Çok teşekkürler...
özgüranne
Post a Comment