Yarın au pair'imiz gidiyor. Hepimiz çok alışmıştık varlığına. Şansımıza sempatik bir kız ile karşılaştık. Toplam 6 hafta geçirdik beraber. Son durum nedir derseniz:
Alp basit soruları anlıyor.
Basit cümleler kurabiliyor.
Bir sürü İngilizce şarkı ve tekerleme sıralıyor.
Hani öyle bir his içindeyim ki, 2 ay daha olsa şakır şakır konuşacakmış gibi geliyor bana!
Au pair ne yaptı derseniz, sabahtan akşama kadar Alp ile konuştu, oyun oynadı, şarkılar söyledi. Yani standart bir kreşte vakit geçirirmiş gibi vakit geçirdi. Tabii bu durum bizim Montessori eğitimini biraz ters etkiledi, ama sanırım okul açılınca düzelir. Montessori'de birebir ilgi az. Çocuk serbest bırakılıyor. Kendi kendine yetmesi öğretiliyor. Okul kapandığında öyleydi, şimdi devamlı ilgi bunu bozdu.
Au pair'in şartlarını soran var:
Bu anlaşmanıza bağlı. Sadece cep harçlığı isteyen de var, belli bir para isteyen de. Erken davranırsanız önceki kategoriden bulmak daha kolay. Mutlaka yatacak yer ve bütün yemeklerini vermelisiniz. Hatta aileden biri gibi davranmanız lazım. Yol parasını da veriyorsunuz. Çok ucuz bir deneyim olmamakla beraber, ben özel ders alsa ne olur mantığı ile hareket ettiğimde bize çok daha ucuza geldi. Amerika'dan geldiği için yol parası çok tutuyor tabii. Bunu çok bulanlar İngiliz au pair bulabilir. Ben özellikle Amerikalı istedim, İngilizler biraz daha çılgın geliyor bana. Ön yargı tabii. Tanıdık birisini bulursanız en iyisi o olur.
Bu arada bir bilgi: 3 ay içinde Alp bütün bunları unutabilir. O yüzden buradan yabancı birini bulup haftada bir oyun oynatmayı planlıyorum. Böylece bilgiler taze kalır. Çizgi filmleri de İngilizce seyrederse, sanırım daha iyi olacak.
Seneye yine almak istiyorum. Alp de çok mutlu oldu. Umarım yine böyle sempatik birine denk geliriz:)
2 comments:
değişik bir deneyim...herkes yapamaz galiba ....
Güzel bir şey devam ettirebilirseniz çok güzel! Oğlum 3.5 yaşında ve Turkiyeden 3 ay uzak kaldı. 3 ay sonrası 2-3 haftada Türkçeyi tekrar hatırladı.
Post a Comment