Monday, July 26, 2010

Garip bir hastalık

Alp 2 yaşına bastı. Ne büyük mutluluk, ne büyük olay... Daha önce çocuk doğum günleri sıkıcı gelirken, şimdi çok duygusal geliyor. Hiç şeker yemeyen-yedirilmeyen çocuğum 2 gün üst üste pasta yiyince, bağışıklık sistemi zayıfladı (zaten bunun için yedirmiyoruz şekeri) ve hasta oldu. Önce ateş çıktı. Fazla üstünde durmadık. Fakat sonra ağlamaya başladı, hiç durmadan. Ardından ağzındaki tükürükleri yutamamaya başladı. Anladık ki, ağız ya da boğazda birşey var. Doktorumuz burada değil, biraz panik olduk. Başka doktora gittik. Bize dedi ki: "El-ayak-ağız hastalığı" olmuş. Ağzı ve boğazı silme aft. Kendi tükürüğünü bile yutamıyor. Çok canı yanıyor. Bulaşıcı birşey, heryerden geçermiş. Park, bahçe, havuz, ne isterseniz. Bazen el ve ayakta önce sinek ısırığı gibi sonra siğilimsi şeyler çıkıyormuş. Bu yüzden de bu isim veriliyormuş. Çok komik, İngilizcesi de aynen böyle. Bir virüs sebep veriyor. Çaresi yok. Tek yapacak şey aftların ağrısını azaltmak. Aftadur çok işe yaradı. Ağrısını alıyor. İbufen de verdik, o da ağrı kesici. 4 gün sonra keyfi yerinde. Aftlar azaldı ama hala var. Bulaşıcı olduğu için diger cocuklarla temas etmiyoruz. Yazın çok yaygınmış. Çocuğunuzun basına böyle birşey gelirse, doktora hemen gidin, rahatlatmak için ne gerekiyorsa yapın. Ben dondurma bile verdim, soğuk olduğu için biraz ağrıyı uyuşturuyordu:)

5 comments:

Ozgeee said...

Çok üzüldüm:( Geçmiş olsun, allahtan teşhis konulabilmiş.

Ozgeee said...

Mutlu bir şeyi daha merak ediyorum. Malum biz de oğlumuza yedirmiyoruz ama o daha 11.5 aylık, çevresini de kendisini de kontrol altında tutmak kolay. Pasta karşısına çıkınca nasıl davranıyor, yani bunca zaman aşırı tatlardan uzak durduğu için temkinli mi yaklaşıyor, düşkünlük mü gösteriyor. Sevgiler.

Unknown said...

Cok gecmis olsun..
Ayrica yeni yasi da hayirli olsun:))
Nice senelere..

Unknown said...

Baska hesap acik kalmis, Bahar ben:))

Mutlu Suner said...

Özgei çok teşekkürler. İLk pasta gördüğünde başkasının doğum günüydü, herkesin elinde olduğu icin o da istedi. Verdim mecburen. Yumularak yedi o pastayı! Koskocaman bir dilim yedi ki, ben yiyemem o kadar dilimi. Artık öyle şeyler gördü mü, çok istiyor. Hep bir bahane ile uzaklaştırıyorum ama doğum günlerinde bunu yapamıyorum, malum bütün çocuklar yediği için. Gördüğüm kadarıyla şeker yiyen cocuklar da pastaya saldırıyor, cok da birşey farketmiyor yani "mahrum olmak".
Bahar, cok teşekkür ederim.