Evet, bu iş çok uzadı. İtiraf ediyorum. Bu kitabı okuması biraz sevimsiz. Çok talimat var. Bu nasıl yapılır? Bana çok zor geldi. O kadar çok talimat var ki, insan şöyle diyor: Kitabı boşuna okumayayım. En iyisi alayım elime, çocuğu oturtayım önüme, adım adım ne diyorsa öyle yapayım. Akılda kalıcı değil. Bu yüzden de burada yazılası birşey değil.
Şunun gibi: Çocuğu oturt. Oturunca alkışla. Ne güzel oturuyorsun de. Ama bir süre sonra güzel oturunca sakın yapma, yoksa devamlı bekler olur.... gibi.
Pes ettim galiba. Daha standart yöntemleri deneyeceğim gibi geliyor. Yakında altı acık gezdirmeye başlarım. Bu iş 2 yasına kalsın istemiyorum, yoksa uzuyor. T2 dönemine denk gelirse, inatlaşma ve eğitim aynı anda çok zor oluyor.
Bakalım maceralarımız nasıl devam edecek? Pratik anne'nin blogunu cok severek izliyorum, biraz onun yazdıklarına bakacagım.
2 comments:
Cok kolay gelsin, insallah kisa zamanda sonuca ulasirsiniz!
Sevgiler...
vallahi ben de sunu oneriyorum sevgili mutlu . . .
su kitabi hele bir sonuna kadar bitir once, daha sonra birkac kitap daha oku buna benzer, sonra aklina mantigina hangisi uygun geliyorsa, yada okumus olacagin yontemlerin arasinda kendine uygun gelecek bir "karma" da yaparak, uygula . . . , eminim en OLUMLU ve NET sonuclari o zaman alacaksin (hatta biraz da onceki anne & baba' lara danismis olarak corbanin icine bir de "tecrube tuzu" nu serpersen)veeee hep beraber ALKIS' larimiz aldiktan sonra, "tecrube(ler)" ini o tatli dil ve etkin ifade tarzin ile bizlere, "blog" daki kisilere aktaracaksin . .
sevgiler
hasisi (buyuk baba)
Post a Comment